Η βραδιά μας στο κατάμεστο “Άλικο” (η μεγαλύτερη του χρόνου) ήταν γεμάτη ζεστασιά, συγκίνηση και καλή διάθεση. Μουσικές αραβικές, κλασσικές, μουσικές της φωνής και της ατμόσφαιρας έδεσαν με ιστορίες από την Ελλάδα, την Αραβία, τη Σκανδιναβία, τη μακρινή Ιαπωνία κι όποιο μέρος βάλει ο νους των ανθρώπων που ακούνε και λένε ιστορίες. Πολλές ευχαριστίες στους μουσικούς, τους παριστάμενους, τους φίλους, και φυσικά τον φιλόξενο χώρο του “Αλικου”! για τη βραδιά, όμως, περαιτέρω θα μιλήσουν οι φωτογραφίες…
-
- Η Lamia Bedioui ανοίγει τη βραδιά με τραγούδι
-
- Τις ιστορίες ξεκινά η Σύλβια Βενιζελέα, με την αγάπη ενός γεωργού και μιας αράχνης.
-
- Η Lamia Bedioui συνεχίζει για το πώς η φιλία δοκιμάζεται με τρία σφιχτά αυγά.
-
- Ο Θόδωρος Κοτεπάνος μας γαληνεύει με τις μουσικές του.
-
- Η Ελεάννα Γεροντοπούλου αφηγείται για το αφύσικα ευρύχωρο γάντι της.
-
- Κάπου στην αρκούδα ξεχείλωσε το πράγμα…
-
- Η Ναυσικά Καψαλά αφηγείται για κορίτσια από χιόνι και κορίτσια ηλιαγάπητα…
-
- …για κορίτσια που λιώνουν και ουράνια πεθερικά.
-
- Η Μάνια Μαράτου στην αφήγηση και ο Αντώνης Μαράτος στα samples.
-
- Ιστορία με ατμόσφαιρα, ηχητικά εφέ…
-
- …κι έναν σκελετό που χορεύει – συνήθως.
-
- Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης αφηγείται γιαπωνέζικες ιστορίες, γλυκόπικρες και ματωμένες.
-
- Η βραδιά συνεχίζεται με περισσότερες αφηγήσεις…
-
- …και μουσικές. Εδώ η Ειρήνη Αναστασίου στο πιάνο.
Και κάπως έτσι η βραδιά συνεχίστηκε, γι’ άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο, μα το σίγουρο είναι πως μαλακώσαμε τη Μεγάλη Νύχτα και καλοσωρίσαμε τον Ήλιο όπως τους αξίζει. Για περισσότερα, διαβάστε το όμορφο άρθρο της Άννας Χριστάκη στο Greek Otaku Radio.
Καλά να ‘μαστε και του χρόνου, καλές γιορτές σε όλους!
Στέ.Π.Πα Μυθολόγιο 